The Secrets of Heaven and Hell (ေကာင္းကင္ဘုံနွင္႔ငရဲျပည္ ပမာ)

အသက္ႀကီးႀကီးနဲ႔ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါး လမ္းေဘးတစ္ေနရာမွာ ၿငိမ္သက္စြာ ထိုင္ေနတယ္။ လက္ႏွစ္ဘက္လုံး ေပါင္ခြင္မွာ ခ်ထားလ်က္ မ်က္စိမွိတ္ၿပီး တရားအားထုတ္ေနတာ ျဖစ္တယ္။

ဂ်ပန္ စစ္သား တစ္ေယာက္ ႐ုတ္တရက္ ဝင္လာၿပီး "အဘိုးႀကီး! ေကာင္းကင္ဘုံ ႏွင့္ ငရဲျပည္ အေၾကာင္း  ငါ့ကို ေျပာျပစမ္း!" ဟု ရက္စက္ ကၽယ္ေလာင္စြာ ေမးလိုက္တဲ့အတြက္ ဘုန္းႀကီးရဲ႕ အာ႐ုံတစ္ခုလံုး ပ်က္စီးသြားေတာ့တယ္။

ဒါေပမဲ့ ဘုန္းၾကီးက ဘာမွမၾကားလိုက္သလို ေအးေအးေဆးေဆး ထိုင္ေနျပီး ဘာတုံ႔ျပန္မႈမွ မေပးဘဲ ခပ္တည္တည္ဘဲ ေနလိုက္တယ္။

စကၠန္႔ အနည္းငယ္ ၾကာလာေတာ့ ဘုန္းႀကီးက သူ႔မ်က္လံဳးေတြဖြင့္ၿပီး တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ စစ္သား ဘက္ကို  ေမာၾကည့္ရင္း ခ်စ္ခင္ၾကင္နာစိတ္ အျပည့္နဲ႔ ...

"ခင္ဗ်ားက အဲဒီ အေၾကာင္းကို တကယ္ မသိေသးဘူးေပါ့...  ရြံစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ခင္ဗ်ားက အရမ္း ညစ္ပတ္ေသးတယ္.... ဆံပင္ၿဖီးဖူးတဲ့ပုံလည္း မေပါက္.... အသံကလည္း ခပ္ရုိင္းရုိင္း.... လက္ထဲမွာ ကိုင္ေနတဲ့ ဓါး႐ွည္ႀကီးကလည္း အလြန္ ေၾကာက္စရာေကာင္း.... ခင္ဗ်ားလို လူမ်ဳိးေတြ အေမျဖစ္တဲ့သူေတြက ခ်စ္တတ္ၾကတာ အံ့ၾသလို႔မဆုံးဘူး.... ဟု ဆက္တုိက္ေျပာေနေတာ့ စစ္သားလည္း မ်က္နာရဲလာၿပီး အလြန္ စိတ္တိုသြားတယ္။

ခ်က္ျခင္းဘဲ သူ႔ ဓါးကို ထုတ္ယူ၍ ဘုန္းႀကီးကို သတ္ျဖတ္ဖို႔ ျပင္ေနပါေတာ့တယ္။

အဲဒီေတာ့ ဘုန္းႀကီးက "ဒါ ငရဲျပည္ပါပဲ သား..." ဟု တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနရင္း ညင္သာစြာ ဆိုလိုက္တယ္။

အဲဒီ အသံ ၾကားလိုက္တာနဲ႔ စစ္သားရဲ႕ စိတ္တစ္ခုလုံး ေျပာင္းလဲသြား ျပန္ ေတာ့တယ္။ မ်က္နာ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနတဲ့ ဘုန္းႀကီးရဲ႕ သနားစရာေကာင္းလွတဲ့ အျဖစ္ကို သူ မၾကည့္ဝံ့ေတာ့ဘူး...

သူ႔ရဲ႕ ခ်ိန္းေျခက္မႈေအာက္မွာ  အလြန္ေၾကာက္ေနတဲ့ ဘုန္းႀကီးအေပၚ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ မ်က္ရည္ပင္က်လာကာ သူ႔ဓါးႀကီးကို ျပန္သိမ္းလိုက္ေတာ့တယ္။

ဒီတစ္ခါက်ေတာ့ ဘုန္းႀကီးက "ဒါ ေကာင္းကင္ဘံုေပါ့ဗ်ာ..."

ပုံျပင္ကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ။

တခါတေလ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ဘာလိုအပ္ခ်က္မွ မ႐ွိဘဲ ေပ်ွာ္စရာႀကီးဘဲ ျဖစ္ေနတဲ့ ေကာင္းကင္ဘံု ဆိုတာ ဟိုး အေဝးႀကီးမွာဘဲ ႐ွိၿပီး ေနာင္ဘဝက်မွဘဲ ခံစားလို႔ရတယ္လို႔ ယံုၾကည္ၾကတယ္။

ဒါမမွားပါဘူး။ သို႔ေသာ္ ေကာင္းကင္ဘုံလိုမ်ဳိး ေပ်ွာ္စရာေကာင္းတဲ့ ေနရာ/ဘဝ ဆိုတာ ခင္ဗ်ားအနား/လက္ထဲမွာ အျမဲ႐ွိေနတယ္ဆိုတာ သိထားဖို႔လိုတယ္။ အဲဒါကို ခင္ဗ်ား ပိုင္ခ်င္၊မပိုင္ခ်င္.... ခင္ဗ်ား ဆုံးျဖတ္ဖို႔သာ ျဖစ္တယ္။

Source: `The Secrets of Heaven and Hell´ by Father John W. Groff Jr.